بررسی تأثیر مواد پلیمری بر خصوصیات مکانیکی خاک های گچی بکار رفته در دایک-ها و سواحل رودخانه
thesis
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید چمران اهواز
- author طاهره رحیمی
- adviser محمود بینا جواد احدیان
- publication year 1390
abstract
افزایش هزینه ساخت سازه های خاکی با توجه به محدودیت در بودجه و سرعت اجرای کار، مهندسین را بر آن می دارد که جهت جلوگیری از جابجایی حجم زیاد خاک، از مصالح محلی، حداکثر استفاده را بنمایند. تثبیت خاک به روش های مکانیکی، الکتریکی، حرارتی، شیمیایی و غیره امکان پذیر می باشد. خاک گچی از جمله خاک هایی است که استفاده از آن در امور عمرانی و به ویژه سازه های در مجاورت آب، نیاز به تثبیت دارد. هدف از این تحقیق استفاده از روش تثبیت شیمیایی با افزودن مواد پلیمری چون ماستیک پلی یورتان a، ماستیک پلی پورتان b، فوق روان کننده بتن دیرگیر و همچنین ترمیم کننده بتن ویژه به خاک مسئله دار گچی جهت بهبود مقاومت برشی، مقاومت فرسایشی و کاهش انحلال-پذیری آن می باشد. بدین منظور نمونه خاک مورد مطالعه از 3 کیلومتری شمال غربی رامهرمز به طول جغرافیایی ?55 18 ?31 و عرض جغرافیایی ?01 36 ?49 ، واقع در استان خوزستان تهیه گردید. آزمایش ها با نمونه های خاک حاوی 0%، 1%، 2%، 3%، 5% و 7% از مواد افزودنی مذکور و با رطوبت اپتیمم بدست آمده از آزمایش پروکتور استاندارد، تهیه شده و تحت آزمایش برش مستقیم با سرعت برشی 5/0 میلیمتر بر دقیقه قرار گرفتند. با تحلیل نتایج حاصل از آزمایش برش مستقیم، مشخص گردید که مناسب ترین نسبت اختلاط ماده افزودنی ماستیک پلی یورتان a برابر با 5% ، ماستیک پلی یورتان b برابر با 3%، فوق روان کننده بتن دیرگیر برابر با 1% و ترمیم کننده بتن ویژه برابر با 2% می باشد. برای تعیین مقاومت فرسایشی، نمونه ها در درصد اختلاط بهینه حاصل از آزمایش برش مستقیم تهیه شدند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که افزودن 3% ماستیک پلی یورتان b میزان فرسایش پذیری خاک را 70% کاهش، افزودن 2% ترمیم-کننده بتن ویژه میزان فرسایش پذیری خاک را 43% کاهش و افزودن هر کدام از دو ماده دیگر باعث افزایش 186 درصدی فرسایش پذیری خاک گردید. نتایج حاصل از آزمایش انحلال پذیری نیز نشان داد که افزودن 2% ماستیک پلی یورتان b زمان انحلال پذیری را از 10 دقیقه برای خاک شاهد به 9 روز رساند. سایر مواد تاثیر چشمگیری بر کاهش میزان انحلال-پذیری خاک گچی نداشتند.
similar resources
تاثیر مواد پلیمری بر روی خصوصیات مکانیکی خاک های رمبنده به کار رفته در دایک ها و سواحل رودخانه
در طبیعت خاک هایی یافت می شود که تحت تنش ثابت، با افزایش درصد رطوبت میزان کاهش حجم بسیار زیادی از خود نشان می دهد. این خاک ها به خاک های رمبنده موسوم اند. میزان تغییر حجم این خاکها پس از اشباع شدن فوق العاده زیاد می باشد. با توجه به این که بسیاری از سازه های آبی بر روی این خاک ها احداث می شوند بررسی خصوصیات رفتاری این نوع خاک ها و تثبیت آنها در طراحی های سازه های آبی بسیار حائز اهمیت است. با تو...
مقایسة تأثیر مواد پلیمری بر خصوصیات فیزیکی خاک جاده‌های جنگلی
تثبیت خاکْ اصلاح و بهبود خواص مکانیکی خاک برای افزایش مقاومت خاک در درازمدت جهت تأمین اهداف ازپیش‌تعیین‌شده است. به دلیل اینکه بافت خاک مسیر جاده در سری نمخانة جنگل آموزشیـ پژوهشی خیرود از نوع ریزدانه با درصد رس و خمیرایی بالاست، برای ساخت جاده روی آن باید خواص مکانیکی آن را تغییر داد. به همین منظور در این پژوهش آزمایش تراکم و حدود آتربرگ بر نمونة خاک شاهد و نمونههای تیمارشده با درصدهای مخت...
full textبررسی تاثیر تیمار خرده های نی بکار رفته در لایه میانی صفحات ساندویچی بر روی خواص فیزیکی و مکانیکی
سابقه و هدف: فاکتورهای بسیاری هم چون دانسیته ماده اولیه و محصول نهایی، نوع گونه چوبی و غیره می‌تواند بر روی خواص مختلف صفحات ساندویچی تاثیر داشته باشد. در این پژوهش، اثر تیمار خردههای نی بکار رفته در لایه میانی پانل ساندویچی (بدون تیمار، تیمار حرارتی و آب جوش)، زمان بسته شدن دهانه پرس در دو سطح (5 میلیمتر بر ثانیه و 9 میلیمتر بر ثانیه) و نسبت وزنی پودر پوسته میوه بادام به رزین ملامیناوره فر...
full textمقایسة تأثیر مواد پلیمری بر خصوصیات فیزیکی خاک جاده های جنگلی
تثبیت خاکْ اصلاح و بهبود خواص مکانیکی خاک برای افزایش مقاومت خاک در درازمدت جهت تأمین اهداف ازپیش تعیین شده است. به دلیل اینکه بافت خاک مسیر جاده در سری نمخانة جنگل آموزشیـ پژوهشی خیرود از نوع ریزدانه با درصد رس و خمیرایی بالاست، برای ساخت جاده روی آن باید خواص مکانیکی آن را تغییر داد. به همین منظور در این پژوهش آزمایش تراکم و حدود آتربرگ بر نمونة خاک شاهد و نمونههای تیمارشده با درصدهای مخت...
full textMy Resources
document type: thesis
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید چمران اهواز
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023